..::Republika Iraku::..

Saddam Hussajn

Sala niewielka w porównaniu z dziedzińcem, co nie zmienia stopnia jej ważności. Przy dużym dębowym stole urzęduje burmistrz. W tle słychać dzwoniące telefony, a w powietrzy wyczuwalny jest zapach cygar, które są znakiem rozpoznawczym Burmistrza.

-Witam obywatelu, rzekł Burmistrz i poprosił Cię o zajęcie miejsca. Co Cię do mnie sprowadza ?

Manon Mimieux · Gość

-Baiser les pieds, Lord-Maire.
Do sali Burmistrza weszła nieziemsko seksowna kobieta. Wyglądała na około 20 lat. Ubrana była w czerwoną, kusą sukienke, białe futro z norek i piękne czarne buty na wysokim obcasie. Patrzyła na Burmistrza z wielkim zachwytem, ale zarazem w jej niebieskich, dużych oczach pojawiały się słowa: "No chodź...dotknij mnie. A nie pożałujesz...". W pawej dłoni trzymała do połowy spalonego papierosa. Zsunęła z siebie futro odsłaniając swoje nagie plecy i ramiona, powiesiła je na zwisającym haku.
- Je m'appelle Manon Mimieux. Czy zechciałby Pan, Panie Burmiestzru poświęcić mi niecałe 5 minutes?

Saddam Hussajn

Burmistrz lekko zdziwiony, ale i zafascynowany zgodził się. Kazał strażnikom opuścić gabinet. Proszę usiąść. Może koniaku ? Zapytał.

Manon Mimieux · Gość

-Oh...tak. Z wielką chęcią.

Usiadła na fotelu, który znajdował sie naprzeciwko tego, gdzie siedział Burmistrz.

-Posiada Pan niesamowity czar we własnych oczach. Przepraszam za tak wielką śmiałość, ale nigdy nie widziałam takiego błekitu...uśmiechnęła sie tak seksownie, że chyba sam Burmistrz nigdy nie poznał takiego wdzięku i pociągania u kobiety.

-W każdym razie, przyszłam tu z konkretną sprawą. Mianowicie chodzi tu o mój talent.

Saddam Hussajn

Burmistrz nalał koniaku i zapalił cygaro. Obserwując zachowanie Manon rozpiął trochę koszulę..Słucham ? Jaki Pani ma talent ?

Manon Mimieux · Gość

Manon sięgnęła po kieliszek koniaku. Swoje duże, miękkie i pomalowane na czerwono usta zamoczyła namiętnie w alkoholu. Kiedy odstawiała na potężny, dębowy stół szklanke schyliła sie tak bardzo, że było widać jej piękne, delikatne piersi opatulone w czerwoną, koronkową bielizne. Jeszcze raz popatrzyła Burmistrzowi prosto w oczy. Bardzo znacząco.

-Przez wiele wcześniejszych lat grałam przejezdnie w najróżniejszych teatrach. Posiadam nieziemską charyzme oraz najdelikatniejszy głos na świecie, który nawet potrafi zabić Jednak nigdy zawsze brakowało mi odpowiedniego wykształcenia.

Jeszcze raz zanurzyła usta w szklance z koniakiem i przysunęła się jeszce bliżej.

Saddam Hussajn

Burmistrz jeszcze bardziej rozpiął koszulę i nalał sobie drugi kieliszek koniaku...Czego Pani ode mnie oczekuje ?

Manon Mimieux · Gość

-''Ohh'' westchneła po cichu, ale tak by jednak jej wymarzony cel, Klaus bardzo dobrze mógł je usłyszeć. Ona również odpieła jeden z trzech malutkich, bardzo eleganckich, czarnych guziczków. Zapachniało jej delikatnymi perfumami. Oparła się o podbródek tak że teraz było widać jej całe, piękne atuty.
-Zastanawiałam się, czy mógłby Pan Panie Burmistrzu zdziałać cokolwiek w naszym miejskim teatrze, abym mogła bez więkrzego problemu wychodzić na scenę i była w stanie pokazywać ludziom prawdziwe piękno sztuki...

Po tych słowach rozpięła jeszcze jeden guzik a następnie wypiła koniak z kieliszka do dna.

Saddam Hussajn

Jestem pod wrażeniem Pani artystycznych atutów..Może porozmawiamy o tym w pokoju obok gabinetu ? Tam nie będzie przeszkadzał żaden z urzędników..

Manon Mimieux · Gość

-Ah...rozumiem, że chciałby Pan, Panie Burmistrzu sprawdzić moje wyczucie sztuki...ekhem...oraz gry aktorskiej...?

Manon podniosła swoje nadnaturalnie piękne ciało ze skórzanego fotela. Jej policzki stały się jeszcze bardziej różowe niz uprzednio. Piersi stały się jedrne, usta z sekundy na sekunde oblewały się coraz więkrzym gorącem czerwieni jakby chciały wypalić dziure w koszuli Klausa. Piękno jakie ogarniało teraz, tą młodą kobiete było nie do opisania.

-W takim razie...trzeba od razu przejść do interesów i roboty papierkowej...powiedziała, a na jej twarzy zagościł kokieterski uśmiech połączony z niesamowicie złym ale pięknym spojrzeniem. Jej spojrzenie w tej sekundzie budziło taki strach, że najgżniejszy lew na świecie nie mógł by się z nim równać, lecz było w nim coś niesamowitego. To niesamowite piękno nie pozwalało oderwać Klausowi swoich oczu od jej.

Manon Mimieux · Gość

-Passionate Amourex...dodała jekliwym i cichym głosem Manon wchodząc za Burmistrzem do pokoju obok...

Saddam Hussajn

Wstałem zza biurka wodzony oszałamiającym zapachem perfum, podszedłem do Manon. Jej usta zbliżyły się do moich. Przeczesywałem dłonią jej włosy. Stała przede mną, jej kobiecość...była powalajaca...

Manon Mimieux · Gość

Manon jedną ręką, wydającą się jak jedwab dotknęła jego świerzo ogolonej twarzy. Zaczęła go całować. Agresja i zło, które coraz bardziej roztaczało się w jej ciele pochłonęły ją do reszty. Przestała panować nad swoim umyłem. Liczył się tylko Klaus. Prawa rączka biała jak kreda dotykała go coraz to czulej i namiętniej. Zapach cygara, wody kolońskiej, delikatne, spocone ciało...tylko to miała w swoim umyśle. Ona dzisiaj grała Julie...jedwabną, nagą, białą i pachnącą różami, dotykającą Romea coraz to niżej i mocniej. Jej niesamowite wzdychania doprowadziły Klausa do szału, przypływu gorąca, namiętności i delikatności. Na ulicy słychać było grającą wiolonczele. Manon poczuła się jak ten niesamowity instrument wydobywając z siebie coraz to piękniejsze i pełniejsze dźwięki nieopisanej muzyki.

Saddam Hussajn

Zbliżył usta do jej ust i złożył na jej ustach długi, płomienny pocałunek a jego palce błądziły po jej ciele głaszcząc przez jej biodra, uda, plecy powodując u niej wzrost pożądania. Wreszcie oderwał usta od niej a Manon zaczęła głęboko oddychać łapczywie chwytając powietrze.

Manon Mimieux · Gość

Byłam w Krainie Grzechu...